Tej książki nie można nie przeczytać.

A o czym mowa? O książce Stephen Kinga "Jak pisać? Pamiętnik rzemieślnika". Chociaż nie jestem fanką twórczości Kinga, powieści makabrycznych, to ta książka mnie zafascynowała.Trafiłam na nią przypadkiem gdy zastanawiałam się co mogłabym poczytać tak bez zbytniego angażowania się i nie myślenia dużo nad sensem i bezsensem ...Bardzo lubię biografie ludzi z mojej generacji, czy osób , których twórczość towarzyszyła mi przez większość mojego życia. I im staję się starsza tym częściej sięgam po taką literaturę.To był podstawowy powód dla , którego sięgnęłam po tą powieść. A drugi to taki, że skoro nie lubię twórczości Kinga to chciałam "poznać"człowieka, którego powieści są wydawane w milionach egzemplarzy i uznawane za jedne z najlepszych. Dlaczego? Już wiem. Dlatego, że Stephen King jest wielkim pisarzem i wartościowym człowiekiem, który z pewnością robi to co lubi i ma dużo szacunku dla swoich czytelników. Do takich wniosków doszłam po przeczytaniu tej książki. Poza tym ubawiłam się bardzo czytając wspomnienia z dzieciństwa tego pana, który zbliża się już do siedemdziesiątki i śledząc jego zmagania o dojście do tego kim jest uświadomiłam sobie , że w życiu nie ma nic za darmo. Nauczyłam się pokory i szacunku do ludzi. I niedawno przeczytałam gdzieś że cyt:"osoby które nie wierzą w siebie, powinny sięgnąć po biografie znanych ludzi, żeby dowiedzieć się jak budować wiarę w siebie" to z całym przekonaniem mogę powiedzieć , że książką pomocną w tej terapii z pewnością bez wątpliwości jest "Jak pisać?Pamiętnik rzemieślnika". Co jeszcze? Tylko tyle, że chociaż tytuł wskazuje na to, że jest to książka mówiąca o warsztacie pisarza to sposób w jaki pan King pisze o tym jest bardzo przystępny i pozwala nam miłośnikom dobrej książki na zrozumienie w jaki sposób powstają dzieła , które dodają wartości naszemu życiu. Bo przecież tak jest, że nasze życie byłoby bardo szare bez książek. Prawda?